Истиқлолияти миллӣ бузургтарин ва муқаддастарин неъмате аст, ки ҳар миллату давлат орзуи онро дорад. Барои мардуми сарбаланди тоҷик, рӯзи 9-уми сентябри соли 1991 рӯзи таърихие гардид, ки Тоҷикистон ба олами сиёсии ҷаҳонӣ ҳамчун як давлати мустақил қадам гузошт. Ин рӯйдод барои тақдири давлатдории миллӣ ва рушди ҷомеаи тоҷик сароғози як даврони нав гардид.
Пояҳои асосии истиқлолияти давлатӣ ва муҳим будани он барои пешрафти Тоҷикистон яке аз мавзӯъҳои калидии сиёсат, ҷомеа ва таърихи муосири кишвар ба шумор меравад.
Истиқлолият танҳо як санади расмӣ ё ҷашн нест — он пояҳои амиқи сиёсӣ, иқтисодӣ ва фарҳангӣ дорад. Аз ҷумла:
- Забони давлатӣ ва фарҳанги миллӣ — барои ҳифз ва ҳувияти миллӣ.
- Қонуният ва давлатдории миллӣ — барои ба танзим даровардани ҳаёти ҷамъиятӣ.
- Артиши миллӣ ва амнияти дохилӣ — барои ҳифзи давлату миллат аз хатарҳо.
- Иқтисоди мустақил — барои таъмини некуаҳволии мардум ва зиндагии шоиста.
- Ваҳдати миллӣ ва сулҳу субот — ҳамчун заминаи асосии пешрафт
Истиқлолият имконият фароҳам меорад, ки ҷомеа озодона рушд кунад:
Маориф ва илм:
Давлати мустақил метавонад низоми маорифи худро рушд дода, мутахассисони миллӣ тарбия намояд.
Санъат ва фарҳанг:
Бо истиқлолият фарҳанги миллӣ эҳё гардида, санъати миллӣ рӯ ба пешрафт меорад.
Сиёсати дохиливу хориҷӣ:
Кишвар метавонад сиёсатро тибқи манфиатҳои миллии худ ба роҳ монад.
Ҷавонон ва имкониятҳои нав:
Ҷавонон имкони таҳсил дар дохил ва хориҷи кишвар ва ҳамзамон, кор ва пешравиро дар дохили кишвар пайдо мекунанд.
Ҳувияти миллӣ ва ифтихори ватандорӣ:
Истиқлолият ҳисси ватандӯстӣ ва худшиносии миллиро меафзояд.
Масъулияти мо дар назди истиқлолият
Истиқлолият неъматест, ки осон ба даст наомадааст, аз ин рӯ, ҳар шаҳрванд масъул аст, ки барои ҳифзу рушди он саҳм гузорад. Аз ҷумла:
- Омӯхтани илм ва касбу ҳунар.
- Ҳифзи арзишҳои миллӣ.
- Пос доштани сулҳу ваҳдат.
- Содиқ будан ба давлат ва миллат.
Истиқлолият танҳо бо эълон кардан маҳдуд намешавад — он бар асоси як қатор унсурҳои муҳим бунёд мешавад. Аз ҷумла:
1. Ваҳдати миллӣ
Бе якпорчагии миллӣ ва ҳамдигарфаҳмии сокинони кишвар, ҳифзи истиқлолият номумкин аст.
2. Забони давлатӣ ва фарҳанги миллӣ
Забони тоҷикӣ ва арзишҳои фарҳанги миллӣ яке аз сутунҳои асосии ҳувияти миллӣ ва истиқлолият мебошанд.
3. Артиш ва амнияти миллӣ
Артиши миллӣ кафолати ҳифзи истиқлол ва сулҳу субот дар кишвар аст.
4. Иқтисоди мустақил
Давлате, ки аз ҷиҳати иқтисодӣ мустақил нест, аз ҷиҳати сиёсӣ низ комилан озод буда наметавонад.
- Илму маориф ва кадрҳои миллии баландихтисос
Танҳо миллате, ки донишу маърифати баланд дорад, истиқлолияти худро ҳифз карда метавонад.
Истиқлолият барои ҳар миллат ва давлат муҳимтарин арзиш аст, зеро:
- Тоҷикистон метавонад сиёсати дохилӣ ва хориҷии худро мустақилона ба роҳ монад.
- Фарҳанг, забон ва анъанаҳои миллӣ аз байн намераванд, балки рушд мекунанд.
- Кишвар имкони ҷалби сармоя, бунёди корхонаҳо ва рушди инфрасохторро бо сиёсати худ анҷом медиҳад.
- Ҷавонон имкони таҳсил, кор ва зиндагии арзандаро дар ватани худ меёбанд.
1. Ҳифзи ваҳдат ва сулҳ
Бе сулҳ ва субот, ҳеҷ гуна пешрафт имкон надорад.
2. Омӯзиши таърих ва арҷ гузоштан ба арзишҳои миллӣ
Ҷавонон бояд таърихи истиқлолият, қаҳрамонони миллӣ ва падидаҳои фарҳангиро бишносанд.
3. Рушди иқтисоди миллӣ
Соҳибкорӣ, саноат, технология, кишоварзӣ ва дигар бахшҳоро бояд дастгирӣ кард.
4. Пешбурди илм ва таълимоти замонавӣ
Тарбияи мутахассисони насли нав, ки аз дониши замонавӣ бархурдор бошанд — асоси муваффақияти давлатдорӣ аст.
5. Пешгирии хатарҳои дохиливу хориҷӣ (идеологӣ, иқтисодӣ ва сиёсӣ)
Фарҳанги зеҳнӣ ва мустақилияти фикрии шаҳрвандон бояд тақвият дода шавад.
Хулоса:
Истиқлолияти миллӣ барои ҷомеаи тоҷик сарчашмаи ҳаёти нав, рушди устувор ва худшиносии миллӣ гардид. Танҳо кишваре метавонад дар арсаи ҷаҳонӣ мавқеъ дошта бошад, ки истиқлолияти худро эҳтиром намояд ва онро ҳамчун муқаддасот ҳифз кунад. Мо — ҷавонони Тоҷикистон бояд бо меҳнату дониш барои рушду ободии кишвари азизмон, Тоқикистони соҳибистиқлол ҳамеша саҳмгузор бошем.
Истиқлолият неъмати бузург ва арзишест, ки ба осонӣ ба даст наомадааст ва онро бояд чун гавҳараки чашм нигоҳ дошт. Барои ин:
Ҳар шаҳрванд бояд масъулиятшинос бошад,
Илм омӯзад,
Қонунҳоро эҳтиром кунад,
Ба давлат ва миллат содиқона хизмат намояд.
Дар ин сурат мо метавонем, рушд кунем, устувор бимонем ва ҳамеша ба мувафақиятҳои нав ба нав ноил гардем.
Урози Раҳмон-муовини сардори
Раёсати рушди КВД “Тоҷикаэронавигатсия”